Om een tekst te redigeren, moet je die heel nauwkeurig lezen. Soms is het nodig om - net als bij schrijven - daarna vragen te stellen. Als een tekst onduidelijk is, vragen oproept, niet durft te kiezen, voor meerdere uitleg vatbaar is.
Andere keren is voor redigeren heel nauwkeurig lezen wel genoeg. Omdat de boodschap duidelijk is, maar de tekst bijvoorbeeld niet tot lezen uitnodigt. Of de volgorde onlogisch is, taalconstructies niet kloppen, het korter kan of juist uitgebreider moet.
Mensen zeggen soms tegen mij: “wat maakt het nou uit, of een werkwoord op een ‘d’ of een ‘t’ eindigt? Als het maar duidelijk is wat ik bedoel?” Natuurlijk verandert de wereld niet door een spellingsfout. Maar mensen die aandacht besteden aan een tekst besteden ook aandacht aan datgene waar ze aandacht voor vragen. Dat is mijn vaste overtuiging.
Zoals ik niet snel naar een tandarts zal gaan met trillende handen en een kegel uit zijn mond. En weinig vertrouwen heb in een hovenier die zijn bus in mijn heg parkeert.
